Σκαραμπέου Τρακόσα Ες

Στις ολιγοήμερες διακοπές συνήθως ζητάμε την χαλάρωση , την ανανέωση και την επαφή με τη φύση που αφήσαμε. Δεν θες σκοτούρες, σωματικό κάματο , θες κάποια πράγματα να γίνονται σχεδόν από μόνα τους , σχεδόν αυτόματα. Το “αυτόματα” είναι που απασχόλησε το γράφοντα όταν του έδειξαν για όχημα μετακίνησης από παραλία-κατάλυμα-παραλία, είτε ένα Transalp 650 (2005) , ένα Scarabeo 300S (2011) και ένα αγνώστων στοιχείων 150cc scooter-παπί.

Φιλότιμο το Transalp, θα επανέλθω με εντυπώσεις παρατηρήσεις στο μέλλον. Ας αρκεστούμε προς το παρόν στα 230 κιλά μηχανής, ψηλό κέντρο βάρους και προσανατολισμού κατασκευής που το κρίνουν ακατάλληλο για χαλαρές διακοπές και ήπιες μετακινήσεις σε χώρα νησιού. Το 150cc παπιοscooter , έδειχνε ΟΚ με λίγα παραπάνω κυβικά από τα 125 αλλά έδειχνε σαν ένα φιλέτο κοτόπουλο χωρίς τίποτα έξτρα, άνοστο τελείως.

Τo Scarabeo από την άλλη μεριά , κεντρίζει το ενδιαφέρον σε μια τέτοια ανορθόδοξη παρέα. Με σχεδιαστικές επιρροές από τη μαμά Piaggio (λέγε με Beverly και Vespa) αλλά χωρίς φλυαρίες στο σχεδιασμό, παρουσιάζει ένα εύπεπτο σχέδιο ίσως και λίγο ...απλό για ιταλική κατασκευή. Με το που κάθεσαι όμως, βάζεις κλειδί, ξαναπατάς κλειδί , ανοίγεις ντουλαπάκι, σηκώνεσαι , πατάς διακόπτη ανοίγματος σέλας, τότε βεβαιώνεσαι , τέτοια εργονομία ΝΑΙ, συναντάς εύκολα σε ιταλική κατασκευή. Ας είναι , ο λευκός φωτισμός στα όργανα και η καλή ποιότητα βαφής γενικότερα βοηθά στο όποιο image της κατασκευής. Κάπως παράταιρη σχεδιαστικά η προσθήκη των 2 Rizoma γκριπ αλλά με πολύ ωραία αίσθηση στο χέρι. Αν δεν ήταν Rizoma, θα ήταν η γνωστή αντιγραφή από την Xinli.Αν δεν ήταν Xinli, θα ήταν κάποια άλλη γνωστή αντιγραφή αντιγραφής κ.ο.κ. Εκκίνηση, ροπάτος κινητήρας, με καλή απόκριση , αίσθηση που επηρεάζεται και από τη μικρή διαδρομή γκαζιού και ξεκινά η χαλαρή βόλτα. Εύκολα, άνετη θέση, το μικρό fairing πάνω στο τιμόνι κόβει αρκετό αέρα μέχρι τα 90km/h , τα 170 κιλά της κατασκευής δεν τα αισθάνεσαι ιδιαίτερα παρα μόνο σε επιτόπιες μανούβρες. Εκεί βέβαια το κυριότερα πρόβλημα είναι το μικρό κόψιμο του τιμονιού, που θέλει να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα. Φρένα συνδυασμένα, πολύ καλά χωρίς μπλοκαρίσματα ακόμα και σε χάλια άσφαλτο τυπικού ελληνικού νησιού. Σε βρεγμένο δεν δοκίμασα , μαθαίνω ότι το Silverstone χθες ήταν ευκαιρία για τέτοιες δοκιμές, και με το παραπάνω.

Τελική θα δει μέχρι 135km/h , ίσως και λίγο παραπάνω σε ιδανικές συνθήκες , ταχύτητες όμως που τα φρένα του θα δείξουν κάποιες αδυναμίες σε παρατεταμένη χρήση, ίσως η σχεδίαση του είναι για 110km/h σαν range ασφαλείας. Δύο άτομα άνετα θα μετακινηθούν , με επαρκείς χώρους, άνεση και χαμηλές απαιτήσεις σε καύσιμα αφού παραπάνω από 3.5L/100km δεν είδα παρά το σβέλτο δεξί χέρι. Μου άρεσε ο Σκαραβαίος της Aprilia, διάβασα και τα παράπονα από ειδικό τύπο για μη σαφές πηρούνι μπροστά και μέτρια φρένα. Στην Κέρκυρα, με ωραία παρέα, πολύ καλές παραλίες και μυθικά φαγητά, το πηρούνι φάνηκε να το έχει εξελίξει ο Biaggi παράλληλα με την RSV4 RF και τα φρένα να έγινα ειδική παραγγελία στην Brembo με τις ευλογίες του Dovizioso. Διακοπές δεν κάνουν αυτοί ?